La Passió
La gràsia i la raó senza ningún acunolt, fent uració a l'holt Déu ha prés molt i passió; Pilatos, lu trairó, las mans sa n'ha rantat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
Las mans sa na rantava de la sanc d'aquell bon Déu, lu bon llarra li parlava: «Ja seu Vos lu Jesús meu ». San Simó ja l'ajurava del pes che li havian dat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
Una creu li han carragat che no la puriva pultà en terra s'és angiunullat damanant «Ajut, a popul meu, che jo so lu vostru Déu lu che tots he paldunat». Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
General és lu paldó Lu Sanyor ja l'ha dispot, anghiriat de dos focs i lligat a un paró: Judas fals i trairó l'ascavanara li ha dat Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
L'ascavanara li ha dat Déu sa l'ha prés en tristura, lu caris de l'amargura a Déu li han dat a beura, i del gran varé che hi era un salpent s'és alzat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
Lu salpent s'és alzat de rinz de quell caris bell; ja mu l'han vistit de rei: als codus una capeta i a mans una canyeta per la suitat l'han passat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
Per la suitat passant dias primé, perché és ver, antrat a Gerusalèm és gloriós i triunfant, una curoma vurant l'uriva li havia pultat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
Oh, Vèrgina antercessora, che pusau pau i cuncòldia Mara de Misiricòldia titul de nostra Sanyora! Ella pel sou Fill tribora del veura dascansat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
La causa i la sentènzia li fan lu dijous sant, tanim fé ama'ls gialmans, i ama'l popul cunsiènsia Ell és para de pasiènzia che és molt crucificat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
Ho, Vèrgina de pietat, timurosa de una veu, Mara de un veru Déu che és molt martirizat molt de una gran duró i de llansa trapassat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
Quatra barons hi ha passat en la cassa cassarora i raspon nostra Sanyora «Dabasciaunal de la creu che achest és lu Fill meu che mus paldona'ls pecaz». Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
És massa trapassament de la Vèrgina Maria, ja és l'última agunia, tots lus àngials an present, lus apòstuls prontament la rutina han predicat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
Predicat han la rutina la llei del nostru Déu, ancravat a una creu tot ancurunat d'espina. La sua Mara, chi arruina! lu sou fill ja s'ha mirat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
Sa l'ha mirat an tristura de una duró atacat lus barons l'han dascravat la Sua Mara n'era ascura, bramant la sepultura per éssar sepultat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
La supultura bramant per no hi éssar distinsió, Déu ha prés molt i passió per salvar tots lus cristians. Jesús és resuscitant i glòria ha ja tucat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
Glòria astan tucant las campanas an alagria lu fill de Déu i de Maria lus judeus astan salcant, la sua Mara era gusant per la gràsia ch'ell ha dat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat.
An glòria sighi acabara disponent la benedissió per adatar una cansó al Fill de l'eternu Para, achescia divina Mara de l'Esperit che ha angiandrat. Mara de un veru Déu, Vèrgina de gran pietat. |
Scripta online > Scripta algueresa >